Ontwikkelingsstoornissen

Wanneer de normale ontwikkeling van een kind belemmert wordt, door een psychische of neurologisch probleem, spreekt men van een ontwikkelingsstoornis. Tijdens de kinderjaren kunnen ontwikkelingsstoornissen optreden zoals DCD, ADHD, ADD, NLD

• Een motorische ontwikkelingsstoornis (dyspraxie of DCD):

Wanneer een kind moeilijkheden heeft om zijn grove en fijne motoriek te coördineren, is er sprake van dyspraxie. Het kind kan een eenvoudige handeling niet of zeer onhandig uitvoeren, zoals knippen, deur openmaken met sleutel, tanden poetsen, haren kammen,... Tevens is het kind ook niet in staat om fijne precieze bewegingen uit te voeren en het visuoconstructief inzicht komt niet in de handelingen tot uitdrukking. Dit kind is vaak onhandig en heeft een slechte houding. Hij/zij schrijft vaak slordig, omdat de handcoördinatie niet goed ontwikkeld is.
Dyspraxie staat ook wel bekend als Developmental Coordination Disorder (DCD). Het komt vaak voor in combinatie met andere aandoeningen.

• Aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD):

Dit kind is vaak vergeetachtig, kan de aandacht niet lang genoeg op een prikkel richten, raakt afgeleid door andere prikkels in de omgeving, geen aandacht voor details, slordig, slaagt er niet in om taken af te maken of aanwijzingen op te volgen, impulsief gedrag.
ADHD komt heel vaak voor in combinatie met een leerstoornis. Kinderen met ADHD zijn meestal normaal begaafd.

• Aandachtstekortstoornis (ADD):

Deze stoornis is een vorm van ADHD waarbij de hyperactiviteit en impulsiviteit ontbreekt.
Dit kind is enorm traag in schoolse vaardigheden, vaak dromerig of afwezig. Een kind met ADD leeft een leven vol frustraties, wordt bestempeld als dom, lui, ongeïnteresseerd. Hij/zij kan zichzelf er moeilijk toe brengen om iets te ondernemen. Dat kost hem/haar veel meer energie dan anderen. Komt vaak voor in combinatie met een andere stoornis.

• Niet-verbale leerstoornis (NLD):

Dit is een stoornis in het verwerken van niet-verbale informatie. Het is een neurologische stoornis in de hersenen, waardoor een deel van de informatieverwerking problematisch verloopt. Auditieve informatie wordt beter verwerkt dan visuele en tactiele informatie.
Dit kind heeft problemen op vlak van motoriek, visueel-ruimtelijk vlak en sociaal vlak, vaak gecombineerd met een leerstoornis en dan voornamelijk dyscalculie. Doordat dit kind de informatie uit het voelen en kijken slecht verwerkt, vertoont het weinig exploratiegedrag. Het gedrag wordt gekenmerkt met veel praten en weinig doen. Deze stoornis wordt meestal pas op latere leeftijd gesignaleerd. Een kind met NLD valt vaak niet op, vanwege zijn/haar goede verbale mogelijkheden wordt de capaciteit vaak te hoog ingeschat.