Leerproblemen en leerstoornissen (dyslexie, dysorthografie en dyscalculie)

Omschrijving van de stoornissen

Kinderen ondervinden soms moeilijkheden om de aangeboden leerstof te verwerken. Bij leerproblemen kunnen we hier snel verandering in krijgen dankzij logopedische therapie. We spreken dan van lees-, schrijf- of rekenproblemen. 

Hebben de kinderen echter een grote achterstand opgelopen en blijven de problemen hardnekkig aanwezig, dan is er sprake van een leerstoornis. Hierbij is er sprake van een normale intelligentie maar toch blijven de problemen met lezen, schrijven en/of rekenen hardnekkig bestaan. Ondanks logopedische therapie kan de stoornis niet helemaal opgelost worden. Compenserende maatregelen kunnen hier noodzakelijk zijn. In het kader van leerstoornissen spreken we van:

• een leesstoornis (dyslexie) wanneer er een storing is bij het omzetten van geschreven taal naar gesproken taal.
• een schrijfstoornis (dysorthografie) wanneer het omzetten van gesproken taal in geschreven taal gestoord verloopt.
• een rekenstoornis (dyscalculie) wanneer er een achterstand is voor specifieke rekenvaardigheden.

De oorzaken van deze stoornissen zijn gedeeltelijk ongekend, al zijn er wel enkele zekerheden. Zo is het zeker dat er erfelijke oorzaken zijn. Dit wil zeggen dat de kans op een kind met een leerstoornis beduidend groter is wanneer de ouders een leerstoornis hebben. Ook de hersenen spelen een belangrijke rol. Het gebied in de hersenen waar klanken gekoppeld worden aan de juiste tekens is moeilijk bereikbaar of minder ontwikkeld.
Bijgevolg verloopt de koppeling tussen geschreven en gesproken taal moeilijker. Leerstoornissen komen in Vlaanderen voor bij 2 tot 14 % van de kinderen. In 95 % van de gevallen komen dyslexie en dysorthografie samen voor, wat het probleem nog complexer maakt. Daarnaast komen deze stoornissen 3 keer meer voor bij jongens dan bij meisjes.

Behandeling van leerproblemen en -stoornissen

Op school is de bijkomende zorg vaak niet voldoende om de problemen aan te pakken waardoor logopedische therapie is aangewezen. De therapie hangt af van de aard en complexiteit van de problemen. Uitwisseling van informatie met de leerkracht is uiteraard erg belangrijk. Op die manier worden de problemen onmiddellijk aangepakt en kunnen we een grotere achterstand vermijden. Dankzij logopedische therapie kunnen de problemen grotendeels overwonnen worden. Toch is het belangrijk om te weten dat deze stoornissen een blijvend probleem zijn en dat er altijd subtiele problemen zullen blijven.