Rekenstoornis/Dyscalculie

Bij een kind met dyscalculie is er een ernstig gestoord verloop van het (leren) rekenen. Ondanks een goede intelligentie slaagt het kind er niet in inzichten, rekenvaardigheden, oplossingsstrategieën, … te verwerven. Daardoor wordt het verwachte niveau niet gehaald.  Het elementair getalbegrip is een voorwaarde voor het leren rekenen. Dit ontstaat al vanaf de geboorte en groeit tijdens de eerste 4 jaar van de basisschool uit. Als je getalbegrip hebt, kan je foutloos tellen en weet je dat bij het bepalen van het aantal de volgorde geen belang heeft. Problemen met het auditief geheugen, de telvaardigheden (tellen tot 10) en de visuele discriminatie zijn mogelijke indicatoren voor latere problemen. Bepaalde kinderen met dyscalculie hadden op kleuterleeftijd problemen met het werken van links naar rechts.

Enkele veel voorkomende problemen op vlak van rekenen:

• Moeite met het automatiseren van feitenkennis zoals de tafels, splitsingen, … ook al wordt er dagelijks geoefend. 
• Moeite met de vaardigheden en technieken bij het rekenen zoals brugoefeningen foutief oplossen, de volgorde van bewerkingen verwarren, …
• Moeite met de vaardigheden en technieken bij het rekenen zoals getallen omkeren, moeite met de plaats van een getal op de getallenas, ...
• Moeite met het oplossen van vraagstukken wegens gebrek aan inzicht in de structuur en oplossingsmethode ervan.
• …